Tendencje wiosna/lato 2008 (5)

Ostatnio trafiłam na kilka rewelacyjnych fashion-blogów, których autorki mają niesamowitą zdolność wyszukiwania pięknych ubrań w sklepach z tanią odzieżą. Takie sklepy potocznie nazywają się „vintage stores”, co od razu nadaje im innego, lepszego znaczenia ;-). Po czym przeglądając wiosenne kolekcje zauważyłam, że projektanci czerpią od takich osób garściami. Wiadomo, inspiracje płyną także z innych źródeł, choćby z filmów czy tzw. ponadczasowych „ikon stylu” (jakoś nie przepadam za słowem „ikona” w tym znaczeniu, zwłaszcza gdy jest ono tożsame z nazwiskiem Kate Moss, ale o niej tu dziś nie będzie). Retro może być wzór albo forma ubrania. Rzeczy wzorowane na tych z przeszłości mają jedną zaletę, która mnie przekonuje: są wykonane ze znacznie lepszych materiałów niż poliester („keep away from fire” – przeraża mnie ten napis umieszczony na metkach zaraz obok instrukcji prania). Dlatego sama bardzo rzadko korzystam z second handów. Ale jeśli znajdę tam coś z bawełny lub wełny, biorę natychmiast. W ten sposób jesienią znalazłam kaszmirową marynarkę Strenesse, przypominającą te z kolekcji Balenciagi, o której dla przyzwoitości nie powinnam już tu wspominać, bo robiłam to zbyt często przez ostatnie miesiące i to jeszcze z chorobliwym zachwytem… Wracając do tematu retro-vintage, przewiduję kulminację tego stylu w nadchodzącym sezonie. Jest o tyle przyjemny, że trudno znaleźć dwie podobnie ubrane osoby, mimo że mają o nim dokładnie to samo zdanie. Wiadomo, jeśli coś pojawi się w sieciówkach, istnieje ryzyko ataku klonów, ale od czego są akcesoria? A tak swoją drogą, jak reagujecie, drodzy Czytelnicy, gdy zobaczycie kogoś ubranego podobnie do siebie? Ja się uśmiecham, ale nie zawsze trafiam na odpowiedź w tym samym tonie :-).