LABO by Magda Floryszczyk

Wczoraj Berenika, dziś Magda Floryszczyk… Robi nam się wirtualny tydzień najlepszej polskiej mody, którą swego czasu mogliśmy oglądać w Łodzi (tak, jestem coraz bardziej sentymentalna, mimo niezliczonych potknięć organizatorów tej nieodżałowanej imprezy…). LABO, czyli marka wspomnianej Magdy, to odkąd pamiętam niezwykle dopracowane formy czerpiące z klasyki. Nigdy jednak na klasyce nie poprzestają, rozpoczynając z widzem grę w zagadki. Z czego to się wzięło? Jak wyglądało na początku? Albo: z czym połączyło? Projektantka musi kochać błękit, bo to już kolejny jego powrót. Tym mocniejszy, że na tle portugalskich azulejos, czyli bardzo charakterystycznych płytek ceramicznych, najczęściej niebieskich właśnie (choć nie jest to regułą). Zresztą i błękit, i biało niebieskie paseczki, i gładki ciemny granat tak mi się zrosły z Magdą, że widząc te zdjęcia, a nie przeczytawszy jeszcze opisu, wiedziałam, któż projektował. Czy nie o taką rozpoznawalność w modzie chodzi?

W roli pierwszoplanowej trencz. Stary poczciwy dwurzędowy płaszcz, rozłożony na części, zamieniający się w spódnicę albo sukienkę na szelkach. Jeśli w swojej pierwotnej formie, to z przerysowanymi klapami, nawet z przodu sięgającymi niemal talii. Towarzyszy mu męska koszula, podobnie rozczłonkowana, przedłużona w tunikę lub sukienkę, z odciętą listwą guzików albo bocznymi kieszeniami. I marynarska bluzka, w cieniutkie paski, z obniżonym rękawem lub golfem. Dla kontrastu miękkie falbany w formie oszczędnego boho: sukienki maksi z wygodną gumką w talii, warstwami małych falbanek przy ramionach, wiązane pod szyją. Do smaku sól i pieprz na luźnym długim bawełnianym kardiganie. Albo pasiaste kimono z wełniano-bawełnianej mieszanki, idealne do noszenia jako wierzchnia warstwa na niebieską koszulę. Bardzo proste przyjemności podane w miły dla oka sposób. Taką jesień to ja rozumiem!

Fot. Magdalena Czajka
Modelka: Beatriz Fonseca