Zawsze z ciekawością zasiadam do oglądania pokazów dyplomantów krakowskiej Szkoły Artystycznego Projektowania Ubioru, bo to najlepsza okazja, by przekonać się, jak młode pokolenie widzi przyszłość. W tegorocznym ujęciu wygrywa wizja samodzielności i samowystarczalności. Własnoręcznie dziergane czy filcowane kostiumy, a nawet materiały hodowane własnym sumptem. Celowa niedoskonałość (czasem jeszcze niezbyt okiełznana techniką, ale od czego jest czas i praktyka), ukłon w…
Wahadło wychylało się już i w stronę definitywnej wygody, jak i maksymalizmu przez duże M. Leżałyśmy na kanapach i wychodziłyśmy z domu wystrojone. Odejmowałyśmy wszelkie odzoby i doczepiałyśmy kwiatki do kożuchów. Jakby nie było, jedna rzecz się nie zmienia. Nawet jeśli gardzimy „ponadczasową klasyką” (ujęcie w cudzysłów nieprzypadkowe, bo się termin mocno zdewaluował, o czym może innym razem), nie znam…
Pierwszy moment zetknięcia z marką i mam łzy w oczach. Dlaczego? Nosiłam wówczas rozmiar 42-44 oraz pełny biust, na którym mało co nawet w owym rozmiarze się dopinało. W roku 2013 wciąż uważałam, że to ja powinnam się dopasować do mody, nie moda do mnie. I że to ze mną jest coś nie tak, nie, dajmy na to, z rozmiarówką…
„Nie jest ci zimno?” – kiedyś te słowa mnie wkurzały. Dziś dają szczególny rodzaj satysfakcji. Odpowiedź zawsze mam jedną: nie. A pod lekką koszulą w zimowy dzień – słodką tajemnicę. No dobrze, wcale nie taką tajemnicę i niekoniecznie słodką, a rozgrzewającą. Zdecydowanie wystarczy stereotypowego ujęcia bielizny termicznej jako tej skonotowanej z narciarstwem czy sportem w ogóle. Zresztą o idei marki…
Christophe Lemaire jest mistrzem ciszy i spokoju. Gdy udamy się na jego stronę, ogarnie nas błogość i powolność. Będą zrelaksowane sylwetki i kojące oko kolory. Będą uniwersalne fasony, inspirowane tradycyjnym krawiectwem i ambitne konstrukcyjne rozwiązania, nigdy jednak krzykliwe. Nawet jego poczucie humoru realizuje się dyskretnie, choćby w formie torebki w kształcie croissanta. Kto wie, ten wie (tu przy okazji zachęcę…
Od razu widać, że nie ma męża. Nosi bowiem jedwabne furisode, czyli kimono dla niezamężnych kobiet, charakteryzujące się bardzo długimi rękawami, których brzegi potrafią sięgać nawet za kolano. W tym rękawie nie schowamy drobiazgów jak szminka czy grzebień, bo sięgnięcie po nie wiązałoby się z wykonaniem nie lada akrobacji. Ale przynajmniej możemy podziwiać spięte w jeden pęk szarfy noshi, przedstawione graficznie…
Zainspirowała mnie torba. Viralowa, jak to się teraz mówi, bo obecna na TikToku, komentowana na tysiąc sposobów i zazwyczaj niedostępna, gdyż szczególnie młodzież ją w związku z powyższym sobie upodobała. Torba jest z COSa, wygląda jak wielka, pikowana i gnieciona jednocześnie poduszka. Na taki efekt mówiło się kiedyś popcorn. Tak się złożyło, że ostatnio torba stała sobie spokojnie w sklepie…
Dziś zajmiemy się niesławnym, acz rosnącym wciąż w siłę stylem Y2K. Dla porządku: skąd w ogóle nazwa? To skrót od Year 2000, czyli od roku dwutysięcznego, który w naszej wyobraźni miał jak błyskawica przedrzeć stare i nowe czasy, oddzielić przewidywalne i opatrzone od nowoczesnego i niewiadomego. Jak się stało, wszyscy już wiemy, ot, symbol, nieszkodliwa pluskwa milenijna, zresztą przy tej…
Pytanie: Czy moda na dzisiejsze czasy powinna być eskapistyczna czy wyłącznie praktyczna? To dość retoryczne rozważania twórców marki Acephala, którzy sezon za sezonem udowadniają, że jedno nie musi wykluczać drugiego. Ba, doskonale się ten odlot czy oderwanie uzupełniają z przyziemnymi i pragmatycznymi potrzebami codzienności. I od razu, bez ostrzeżenia, serwują najdoskonalszy przykład: polar. Aby nie był zbyt oczywisty, ma na sobie kwiatowy…
Jeśli delfiny, to musi zaśpiewać Michel Legrand, przypominając jedną z moich ulubionych bajek z dzieciństwa, „Biały delfin Um”. Ponieważ nikt inny jej nie pamięta, sprawdziłam trzy razy, czy aby na pewno istniała. Dziękujmy losowi za YouTube. Kreskówka powstała w 1971 roku, a jej czołówka, z panem Legrandem na czele, wciąż sprawia radość i wzrusza tą cudowną francuską muzyczną prostotą. Ale…
